Door Lottemijn
Ik ging in de tachtiger jaren, na mijn eigen verkrachting, mee met vrienden naar de bioscoop. Ik herinner me nog goed ‘Last Tango in Paris’. Dit is een film waarin verkrachting voorkomt en waarin de daad noch de dader veroordeeld wordt. De vrouw wordt als overwonnen lustobject uitgebeeld. Mijn vrienden vonden dit geweldige films, kennelijk kickend op het seksuele geweld dat er in plaats vond. Als ik ertegen protesteerde dat er zulke films en dito boeken op de markt waren, dan noemden ze mij stijf en gefrustreerd. Ze zeiden dat die films getuigen van vrijheid van meningsuiting.
In dit soort films wordt aangezet tot vrouwenhaat en verkrachting. En wij, vrouwen, moeten dat maar goed vinden. Wij moeten er naar kijken en het goeie films vinden, omdat dat soort films door beroemde, meestal mannelijke regisseurs worden geproduceerd. En de mannen die onze vrienden zijn vinden het geweldige films. Het is echter mijn vrijheid van mening om de films te bekritiseren. Schrijf maar eens, lezers, welke films er nog meer zijn die aanzetten tot vrouwenhaat en verkrachting! Laat van je horen!
Bovenstaande had ik net geschreven toen mij gewezen werd op een stukje in de Volkskrant over Last Tango in Paris. Hier bleek dat de regisseur, Bertolucci, was overeengekomen met Marlon Brando om Maria Schneider daadwerkelijk voor het oog van de camera te verkrachten. Want Bertolucci wilde ongeveinsde ontzetting bij Maria zien. Hij was geïnteresseerd in de ontzetting van de vrouw, niet de gespeelde ontzetting van de actrice. De film speelt zich af in een leegstaand huis waar een oudere man en een jonge vrouw elkaar ontmoeten. Vanaf het begin voel je de seksueel/ gewelddadige sfeer die opgebouwd wordt. In de laatste scene verkracht Marlon Brando Maria Schneider.
Het is gek dat iedereen getuige was van deze verkrachting: cameraman, technici, regisseur, en natuurlijk ook het publiek dat naar de film is komen kijken. Tegenwoordig is dat bekend, dat zij werkelijk verkracht werd door Marlon Brando. Ik vraag me dan af welke mannen nog naar die film gaan kijken. Ik begrijp dat niet goed. Wat willen ze dan zien? Willen ze er getuige van zijn dat een vrouw verkracht wordt? Nieuwsgierig geworden? En wat zien vrouwen die naar deze film kijken?
Zoals bij een detective als Poirot of Midsomer Murders het slachtoffer niet echt vermoord wordt, zo zou ook in speelfilms de vrouwelijke hoofdrolspeler niet echt verkracht mogen worden. Verkrachting is een misdaad tegen de menselijkheid. Tijdens deze scene huilt Maria Schneider. En ik huilde kijkend naar de film in de tachtiger jaren, met haar mee.
